صادرات باتری های لیتیومی - نکات کلیدی مقررات گمرکی،
باتری های لیتیومی,
بخشنامه 42/2016/TT-BTTTT تصریح کرد که باتری های نصب شده در تلفن های همراه، تبلت ها و نوت بوک ها مجاز به صادرات به ویتنام نیستند مگر اینکه از اکتبر 1,2016 تحت گواهینامه DoC قرار گیرند. همچنین هنگام اعمال تأیید نوع برای محصولات نهایی (تلفنهای همراه، تبلتها و نوتبوکها) به DoC نیاز است.
MIC بخشنامه جدید 04/2018/TT-BTTTT را در ماه مه 2018 منتشر کرد که تصریح میکند هیچ گزارش IEC 62133:2012 صادر شده توسط آزمایشگاه معتبر خارج از کشور در 1 ژوئیه 2018 پذیرفته نمیشود. هنگام درخواست گواهی ADoC، آزمایش محلی ضروری است.
QCVN101:2016/BTTTT (به IEC 62133: 2012 مراجعه کنید)
دولت ویتنام در تاریخ 15 مه 2018 فرمان جدیدی به شماره 74/2018 / ND-CP صادر کرد تا تصریح کند که دو نوع محصول وارد شده به ویتنام در هنگام واردات به ویتنام مشمول برنامه PQIR (ثبت بازرسی کیفیت محصول) هستند.
بر اساس این قانون، وزارت اطلاعات و ارتباطات (MIC) ویتنام سند رسمی 2305/BTTTT-CVT را در 1 ژوئیه 2018 صادر کرد و تصریح کرد که محصولات تحت کنترل خود (از جمله باتری) باید هنگام واردات برای PQIR اعمال شوند. به ویتنام SDoC باید برای تکمیل فرآیند ترخیص کالا از گمرک ارائه شود. تاریخ رسمی لازم الاجرا شدن این آیین نامه 10 آگوست 2018 است. PQIR برای یک بار واردات به ویتنام قابل اعمال است، یعنی هر بار که واردکننده کالا وارد می کند، باید برای PQIR (بازرسی دسته ای) + SDoC درخواست دهد.
با این حال، برای واردکنندگانی که برای واردات کالاهای بدون SDOC فوری هستند، VNTA به طور موقت PQIR را تأیید می کند و ترخیص کالا از گمرک را تسهیل می کند. اما واردکنندگان باید SDoC را به VNTA ارسال کنند تا طی 15 روز کاری پس از ترخیص از گمرک، کل فرآیند ترخیص کالا از گمرک تکمیل شود. (VNTA دیگر ADOC قبلی را که فقط برای تولیدکنندگان محلی ویتنام قابل اجرا است صادر نخواهد کرد)
● اشتراکگذار آخرین اطلاعات
● یکی از بنیانگذاران آزمایشگاه تست باتری Quacert
بنابراین MCM تنها نماینده این آزمایشگاه در سرزمین اصلی چین، هنگ کنگ، ماکائو و تایوان می شود.
● خدمات آژانس یک مرحله ای
MCM، یک آژانس ایده آل یک مرحله ای، آزمایش، گواهینامه و خدمات نمایندگی را برای مشتریان ارائه می دهد.
هستندباتری های لیتیومیبه عنوان کالاهای خطرناک طبقه بندی می شوند؟
بله،باتری های لیتیومیبه عنوان کالاهای خطرناک طبقه بندی می شوند.
طبق مقررات بین المللی مانند توصیه های حمل و نقل کالاهای خطرناک (TDG)، کد بین المللی کالاهای خطرناک دریایی (IMDG Code) و دستورالعمل های فنی برای حمل و نقل ایمن کالاهای خطرناک از طریق هوایی منتشر شده توسط سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی. ICAO)، باتریهای لیتیومی تحت کلاس 9 قرار میگیرند: مواد و اقلام خطرناک متفرقه، از جمله مواد خطرناک برای محیطزیست.
3 دسته عمده از باتری های لیتیومی با 5 شماره UN وجود دارد که بر اساس اصول عملیاتی و روش های حمل و نقل طبقه بندی می شوند:
باتریهای لیتیومی مستقل: آنها را میتوان به باتریهای لیتیوم فلزی و باتریهای لیتیوم یونی که به ترتیب با شمارههای UN3090 و UN3480 مطابقت دارند، تقسیم کرد.
باتری های لیتیومی نصب شده در تجهیزات: به طور مشابه، آنها به باتری های لیتیوم فلزی و باتری های لیتیوم یونی، به ترتیب با شماره های سازمان ملل متحد UN3091 و UN3481 طبقه بندی می شوند.
وسایل نقلیه با باتری لیتیومی یا وسایل خودکششی: به عنوان مثال می توان به خودروهای برقی، دوچرخه های برقی، اسکوترهای برقی، ویلچر برقی و غیره اشاره کرد که با شماره UN3171 مطابقت دارد.
آیا باتری های لیتیومی به بسته بندی کالاهای خطرناک نیاز دارند؟
طبق مقررات TDG، باتری های لیتیومی که به بسته بندی کالاهای خطرناک نیاز دارند عبارتند از:
باتری های لیتیوم فلزی یا باتری های آلیاژی لیتیوم با محتوای لیتیوم بیشتر از 1 گرم.
بسته های باتری لیتیوم فلزی یا آلیاژی لیتیوم با محتوای کل لیتیوم بیش از 2 گرم.
باتری های لیتیوم یون با ظرفیت نامی بیش از 20 وات ساعت و بسته های باتری لیتیوم یون با ظرفیت نامی بیش از 100 وات ساعت.
توجه به این نکته مهم است که باتریهای لیتیومی که از بستهبندی کالاهای خطرناک معاف میشوند، همچنان باید درجه وات-ساعت را روی بستهبندی بیرونی نشان دهند. علاوه بر این، آنها باید علامتهای باتری لیتیومی سازگار را نشان دهند، که شامل یک حاشیه قرمز و یک نماد سیاه است که خطر آتشسوزی برای بستهها و سلولهای باتری را نشان میدهد.