وضعیت بازیافت باتری های لیتیوم یون و چالش های آن،
باتری های لیتیوم یونی,

▍گواهینامه SIRIM

برای امنیت افراد و اموال، دولت مالزی طرح صدور گواهینامه محصول را ایجاد می کند و بر لوازم الکترونیکی، اطلاعات و چند رسانه ای و مصالح ساختمانی نظارت می کند. صادرات محصولات کنترل شده به مالزی تنها پس از اخذ گواهینامه و برچسب گذاری محصول امکان پذیر است.

▍ سیریم قاس

SIRIM QAS، یک شرکت تابعه کاملاً تحت مالکیت مؤسسه استانداردهای صنعتی مالزی، تنها واحد صدور گواهینامه تعیین شده آژانس های نظارتی ملی مالزی (KDPNHEP، SKMM، و غیره) است.

گواهینامه باتری ثانویه توسط KDPNHEP (وزارت تجارت داخلی و امور مصرف کنندگان مالزی) به عنوان تنها مرجع صدور گواهی تعیین شده است. در حال حاضر، تولیدکنندگان، واردکنندگان و بازرگانان می‌توانند برای دریافت گواهینامه SIRIM QAS و برای آزمایش و گواهی باتری‌های ثانویه تحت حالت گواهی مجوز اقدام کنند.

▍گواهی SIRIM- باتری ثانویه

باتری ثانویه در حال حاضر مشمول گواهی داوطلبانه است اما قرار است به زودی در محدوده صدور گواهینامه اجباری قرار گیرد. تاریخ دقیق اجباری منوط به زمان اعلام رسمی مالزی است. SIRIM QAS قبلاً پذیرش درخواست های صدور گواهینامه را آغاز کرده است.

استاندارد گواهینامه باتری ثانویه: MS IEC 62133:2017 یا IEC 62133:2012

▍چرا MCM؟

● ایجاد یک کانال تبادل فنی و تبادل اطلاعات خوب با SIRIM QAS که یک متخصص را برای رسیدگی به پروژه‌ها و پرس و جوهای MCM و به اشتراک گذاشتن آخرین اطلاعات دقیق این حوزه اختصاص داد.

● SIRIM QAS داده های آزمایش MCM را تشخیص می دهد تا نمونه ها به جای تحویل به مالزی در MCM آزمایش شوند.

● ارائه خدمات یک مرحله ای برای صدور گواهینامه مالزی باتری، آداپتور و تلفن همراه.

چگالی لیتیوم و کبالت در باتری‌ها بسیار بیشتر از مواد معدنی است، به این معنی که باتری‌ها ارزش بازیافت دارند. بازیافت مواد آند بیش از 20 درصد در هزینه باتری صرفه جویی می کند. در آمریکا، دولت های فدرال، ایالتی یا منطقه ای حق دور انداختن و بازیافت باتری های لیتیوم یون را دارند. دو قانون فدرال مربوط به بازیافت باتری های لیتیوم یونی وجود دارد. اولین مورد، قانون مدیریت باتری های حاوی جیوه و قابل شارژ است. این امر مستلزم آن است که شرکت ها یا مغازه هایی که باتری های سرب-اسید یا باتری های نیکل-فلز هیدرید می فروشند، باتری های ضایعاتی را بپذیرند و آنها را بازیافت کنند. روش بازیافت باتری های سرب-اسید به عنوان الگوی اقدامات آینده در بازیافت باتری های لیتیوم یونی دیده می شود. قانون دوم قانون حفاظت و بازیابی منابع (RCRA) است. این چارچوب چگونگی دفع زباله های جامد غیرخطرناک یا خطرناک را ایجاد می کند. آینده روش بازیافت باتری‌های لیتیوم یونی ممکن است تحت مدیریت این قانون باشد. اتحادیه اروپا پیش‌نویس پیشنهاد جدیدی را ارائه کرده است (پیشنهاد مقررات پارلمان اروپا و شورای در مورد باتری‌ها و باتری‌های ضایعاتی، لغو دستورالعمل 2006/66/EC و اصلاح مقررات (EU) شماره 2019/1020). این پیشنهاد به مواد سمی از جمله انواع باتری ها و الزام به محدودیت ها، گزارش ها، برچسب ها، بالاترین سطح ردپای کربن، پایین ترین سطح بازیافت کبالت، سرب و نیکل، عملکرد، دوام، قابلیت جدا شدن، قابلیت تعویض، ایمنی اشاره می کند. ، وضعیت سلامت، دوام و بررسی زنجیره تامین و غیره. طبق این قانون، سازندگان باید اطلاعات دوام و آمار عملکرد باتری ها و اطلاعات منبع مواد باتری را ارائه دهند. بررسی دقیق زنجیره تامین این است که به کاربران نهایی اطلاع داده شود که چه مواد خام موجود است، از کجا می آیند و تاثیرات آنها بر محیط زیست. این برای نظارت بر استفاده مجدد و بازیافت باتری ها است. با این حال، انتشار طرح و زنجیره تامین منابع مواد ممکن است برای تولید کنندگان باتری های اروپایی یک نقطه ضعف باشد، بنابراین قوانین در حال حاضر به طور رسمی صادر نمی شوند.