در سال 1989، دولت هند قانون مرکزی وسایل نقلیه موتوری (CMVR) را تصویب کرد. این قانون تصریح می‌کند که تمام وسایل نقلیه موتوری جاده‌ای، وسایل نقلیه ماشین‌آلات ساختمانی، ماشین‌های ماشین‌آلات کشاورزی و جنگل‌داری و غیره که برای CMVR قابل اجرا هستند، باید برای صدور گواهینامه اجباری از یک سازمان صدور گواهینامه به رسمیت شناخته شده توسط وزارت حمل‌ونقل جاده‌ای و بزرگراه (MoRT&H) درخواست دهند. تصویب این قانون آغاز صدور گواهینامه وسایل نقلیه موتوری در هند بود. پس از آن، دولت هند ملزم شد که اجزای کلیدی ایمنی مورد استفاده در وسایل نقلیه نیز باید آزمایش و تایید شوند.
استفاده از علامت
علامت مورد نیاز نیست در حال حاضر، باتری برق هندی می تواند گواهینامه را در قالب انجام آزمایشات مطابق استاندارد و صدور گزارش تست، بدون گواهینامه و علامت گواهی مربوطه تکمیل کند.
موارد تست
| IS 16893-2/-3: 2018 | AIS 038 Rev.2آمد 3 | AIS 156آمد 3 | |
| تاریخ اجرا | از 01.10.2022 اجباری شد | از 2022.10.01 اجباری شد درخواست های سازنده در حال حاضر پذیرفته می شود. | |
| مرجع | IEC 62660-2: 2010 IEC 62660-3: 2016 | UN GTR 20 Phase1 UNECE R100 Rev.3 الزامات فنی و روش های آزمایش معادل UN GTR 20 Phase1 است. | UN ECE R136 |
| دسته برنامه | باتری های سلولی کششی | خودروی دسته M و N | خودروی دسته L |
زمان ارسال: نوامبر-09-2023